നമുക്കും ഇങ്ങനെ പറയാന്‍ കഴിയുമോ...??

നിഷാദിന്റെ കല്യാണത്തിന് പോകാന്‍ ഓഫിസില്‍ ലീവ് നു അപേക്ഷിച്ചപ്പോഴായിരുന്നു നജ്മ വിളിച്ചു കല്യാണം പറഞ്ഞത്‌..അങ്ങനെയാണ് മെയ്‌ രണ്ടാം തിയ്യതി ഞാന്‍ നാട്ടിലെത്തിയത്‌..ഇരു കല്യാണങ്ങളും ഭംഗിയായി കഴിഞ്ഞു. ഒരു വൈകുന്നേരം കോഴിക്കോട് നിന്ന് മടങ്ങുമ്പോള്‍ ഉമ്മി വിളിച്ചു..ഹുസൈന്‍ കക്കാടിന്റെ ഭാര്യ മരണപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു..നീ പോകുന്നുവെങ്കില്‍ ഞാന്‍ കൂടെ വരുന്നുണ്ട്..ഇന്നലില്ലാഹു.ക്യാന്‍സര്‍ ബാധിച്ചു സുഖമില്ലാതെ കിടക്കുകയായിരുന്നു..

ഞാന്‍ പുളിക്കല്‍ പോയി ഉമ്മിയെ കൂട്ടി മോങ്ങത്‌ പോയി. അമ്മാവനും അമ്മായിയും കൂടെ കയറി. മയ്യത്ത്‌ നമസ്കാരത്തിന് വേണ്ടി ഇമാം നിന്നപ്പോള്‍ കക്കാട് ഉസ്താത്‌ പറഞ്ഞു. "ബുഷ്റ,ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന സമയത്ത് ഒരുപാട വേദനകള്‍ അനുഭവിച്ചതാണ്‌. പരലോക ജീവിതത്തില്‍ വേദനകളില്‍ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാന്‍ ദുനിയാവിലനുഭവിച വേദന സഹായിക്കട്ടെ". തന്റെ സഹയാത്രിക മരണപ്പെട്ടത്തിന്റെ മുഴുവന്‍ പ്രയാസവും ഉസ്താദിന്റെ മുഖത്ത് നിന്ന് വായിചെടുക്കമായിരുന്നു.

എന്റെ ലീവ് കഴിഞ്ഞു ഞാന്‍ ദുബൈയില്‍ തിരിച്ചെത്തി. പലവുരു ഉസ്താദിനെ കണ്ടു. നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ മാത്രമേ കക്കാട് ഉസ്താത് എന്നും സംസരിക്കൂ.. ഒരു ശനിയാഴ്ച അല്മാനാരില്‍ ഇരിക്കവേ മോഇദീന്‍ ഉസ്താദ്‌ കക്കാട് ഉസ്താദിന്റെ വര്‍ത്തമാനങ്ങള്‍ പറഞ്ഞ കൂട്ടത്തില്‍ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം ഇന്നലെ രാത്രി ഇസ്ലാഹി സെന്ററില്‍ വെച്ച് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു." രണ്ടു സന്തോഷമുന്ദ്‌..ഒരു ഭര്‍ത്താവ്‌ എന്നാ നിലക്ക് ഞാന്‍ ബുശ് റയില്‍ പരിപൂര്‍ണ്ണ സംത്ര്പ്തനാണ്..അത് കൊണ്ട് അവള്‍ സ്വര്‍ഗതിലുംമാണ്..ഞാന്‍ മൂലം ഒരാളെങ്കിലും സ്വര്‍ഗത്തില്‍ എത്തിയല്ലോ എന്നാ രണ്ടാമത്തെ സണ്ടോഷവും". ഞാന്‍ കുറെ ആലോചിച്ചു..

എന്റെ അവസാനത്തെ നാട്ടില്‍ പൊക്കില്‍ ഉമ്മയുടെ കൂടെ പെരിന്തല്‍മണ ആശുപത്രിയില്‍ ഇരിക്കവേ ഉപ്പനോടു ഈ സംഭവം പറഞ്ഞു..എന്റെ ഉമ്മ നിങ്ങള്‍ ജീവിച്ചിരിക്കെ മരിച്ചാല്‍ നിങ്ങള്‍ ഇങ്ങനെ പറയുമോ...?? മറുപടി പറയാതെ ഉപ്പ എന്റ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി..മരുന്ന് വാങ്ങി ഉമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക്‌ നടക്കുമ്പോള്‍ ഉപ്പയുടെ കൈ കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് ഞാന്‍ ഒറ്റ വാക് പറഞ്ഞു..നിങ്ങള്ക്ക് പറയാന്‍ കഴിയണം..എന്റെ ഉമ്മയും ഉപ്പയും സ്വര്‍ഗത്തില്‍ എന്റെ കൂടെ വേണം...അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങള്‍ ഉമ്മയുടെ അടുത്തെത്തിയിരുന്നു..

ഇന്ന് എന്റെ വിവാഹം ഉറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു..എന്റെ ഭാര്യയെ കുറിച്ച് എനിക്കും ഇങ്ങനെ പറയാന്‍ കഴിയണം. ഉപ്പയോട് ചോദ്യം ചോദിക്കുമ്പോള്‍ മൌനം ഞാന്‍ പ്രദീക്ഷിചിരുന്നില്ല..മൌനതിലപ്പുരം എന്റെ ഭാര്യ എന്നത് നമുക്ക്‌ ഒരു നിധി പോലെ നമ്മുടെ കൂടെ കൊണ്ട് നടക്കാന്‍ കഴിയുന്ന ഒന്നാകണം..കഴിഞ്ഞ വെള്ളിയാഴ്ച തര്ബിയക്ക് വേണ്ടി വന്നപ്പോള്‍ കക്കാട് ഉസ്താതിനോട് കല്യാണക്കാര്യം പറഞ്ഞു..ആല്‍ഫ മബ്രൂക് എന്ന് പറഞ്ഞു എന്റെ കൈ പിടിച്ചു കുലുക്കിയപ്പോഴും ഉസ്താദിന്റെ മുഖത്ത് നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു..